lunes, 25 de febrero de 2008

RESPUESTA A KARMEN, ¿DONDE ESTABAS?




La verdad es que nos quedamos sorprendidos al leer tu comentario.

SORPRENDIDOS: porque en los casi treinta años que la mayoria de nosotras llevamos en contacto directo en el Centro y relacionándonos tanto con los padres, madres, cuidadores, profesores y todo el personal de servicios, no detectamos a nadie que pudiera exponer una situación como tu la expones por lo menos con la retórica que tu le das.

SORPRENDIDOS: porque se te supone enterada de la situación en el Centro. Escribes que hay que hacer una comunidad serena, participativa, dinámica y creativa , ahí si que te notamos un poco floja por la especial idiosincrasia que predomina en el Centro lo que hace que ese deseo tuyo sea solamente eso, nuestra experiencia así nos lo demuestra, al haber otros intereses que predominan sobre los derechos de nuestros hijos e hijas.

NOSOTROS; ya nos conformábamos que se pudiera lograr alguna, que no todas, de esas cualidades. Pero nuestra experiencia nos demuestra que cada padre o madre es un mundo, y solo piensan en su problemática, y no les importan los demás, en este Centro de múltiples y diferentes patologías de usuarios, no todos tienen las mismas necesidades de atención, hay quien tiene todo y otros que no tienen casi nada, pero eso la mayoría no lo saben o no lo quieren saber.

PARTICIPACIÓN; también la conocemos bien y tiene una relación directa con lo expuesto anteriormente, a más problemas, mas participación y a la inversa, hay quien participa para, sin tener problemas, satisfacer su Ego personal, para lograr un pobre protagonismo, no tiene prisa para que la situación mejore pues su hijo o hija no tiene problemas o casi no asiste al centro etc., de ese tipo son los que mas daño causan , pues no saben que hay mucha gente en sus casas que les urge una plaza en el Centro y cuando la actual situación se normalice podrían disponer por fin de ella, o quizá ya lo saben y por eso les interesa demorar esta situación.
Por todo esto y mucho más, KARMEN, creemos que lo que tu escribes es muy bonito, pero nos parece una QUIMERA, que pueda llevarse a cabo, nosotras encantadas, ya que así descansaríamos un poco que buena falta nos hace, pero no nos corresponde a nosotras dar el paso sino a quien nos agravio, menospreció, tanto de echo como de omisión y también por la falta de apoyo, que no fue óbice para que lográramos lo que hemos logrado, por eso nos extraña y llama la atención una frase tuya que dice “AQUÍ ESTAMOS”, que esperamos que no quede en una simple metáfora y cambies los escritos y consejos por la participacion activa, si es verdad que crees en lo que escribes, pues hay mucho que hacer todavía, COMIENZA A AMANECER, para nuestros hijos e hijas pero nosotros seguimos alerta y trabajando no vamos a permitir que suceda otro año 2005.

1 comentario:

Unknown dijo...

A miña "quimera" non é máis que o voso profundo desexo, pero partindo doutra perspectiva que non o constante cabreo e desacreditación dunha serie de xente que, independentemente dos motivos lexítimos que teñades, me parece que están a ser o branco de todas as dianas, cando vos mesmos recoñecedes que quizáis o que falla é o apoio por parte dos demais pais/nais/tutores/tutoras, cuxa movilización, como en calquera outro centro educativo, é a base das reformas e dos cambios. Vos xa estades amparados por unha legalidade que vos foi recoñecida, sodes unha entidade perfectamente legal para a loita en común, non necesitades consellos de ninguén (que nunca foi a miña intención dar ningún consello), pois todos somos o suficientemente adultos para asumir as nosas responsabilidades,sin que ninguén teña que decirnos qué é o que temos que facer. A miña intervención foi unha opinión, pois para iso se supón que dades esta oportunidade. ¿Ou acaso teño que entender que só é válido e aceptabel un ton belixerante? Pois ben, como vos dixen, a miña perspectiva é outra, o obxectivo penso que o mesmo (que isto mellore), pero os medios difiren bastante. Hai outras loitas caladiñas e constantes que poden ter o mesmo efecto. Un saúdo.